Herfst

Volg en like mij

Het is weer herfst. Er staan nog enkele canna’s in de tuin te pronken. Ze hopen op nog even een sprankje warmte zodat ze hun laatste knoppen nog kunnen laten uitkomen. In de landen waar ze oorspronkelijk vandaan komen, bloeien ze het hele jaar door. Helaas, als wij mensen hen hier niet een handje zouden helpen door ze binnen te laten overwinteren, leggen zij het loodje.

Herfst ….. een prachtig seizoen met al haar kleuren, maar ook wat triest omdat het een afscheid van de zomer is. Ik volg de vele blaadjes die door de wind dansen over de straat. De nog niet opgedroogde regendruppeltjes die de geel en roodbruin gekleurde bomen doen schitteren in de ondergaande zon maken mij stil van bewondering. Vroeger zou ik gedacht hebben dat het niet anders kon dan dat er een God was, die al dit moois bestuurde. Nu weet ik dat het de eigen kracht van de natuur is. Jaar in jaar uit doet zij haar werk om het voortbestaan van flora en fauna te waarborgen.

Als de zon bijna achter de horizon is verdwenen en de avond valt, gaan her en der in de huizen de lampen aan. Dat is het moment dat ook mijn stemming naar het nulpunt daalt en er een eenzaam gevoel mijn hoofd en lijf binnensluipt. In de verte blaft een hond en een uil vliegt om de kerktoren op zoek naar een prooi. Nog starend naar buiten, voel ik plotseling de zachte vacht van de kat langs mijn benen. Een paar grote groene ogen kijken mij vragend aan. Ik buk mij om het dier te aaien en voel me plotseling niet meer zo alleen. Samen nestelen we ons op de bank. Gelukkig, een knorrende kat op schoot en een lekker bakkie koffie doen hun werk en ik voel me weer goed.

Volg en like mij