Een koude Kerst

Volg en like mij

We hopen allemaal op een koude, maar vooral witte Kerst. De Kersttijd staat voor licht, warmte en gezelligheid binnen het gezin en familie. Wat is er dan mooier dan dat het buiten wit is en een dik pak sneeuw de omgeving een sprookjesachtige sfeer geeft. Jammer dat er steeds minder kans is op sneeuw omdat de winters steeds zachter worden. Mijn kinderen hebben al veel minder vaak meegemaakt dat het heftig sneeuwde met als gevolg een dik pak sneeuw waar je bijna niet doorheen kwam. Waarschijnlijk weten mijn kleinkinderen straks niet eens meer wat sneeuw is.

“Ik loop naar huis. Het is Tweede Kerstdag en ik kom net uit de samenkomst, waar er een Kerstdienst is gehouden. Mijn ouders waren er niet bij omdat mijn moeder met hoofdpijn op bed ligt met een koud washandje op haar voorhoofd. Waarschijnlijk moest mijn vader bij haar blijven omdat ze slecht alleen kan zijn. Het gebouw waar de samenkomsten worden gehouden is op loopafstand van ons huis, waardoor het voor mij mogelijk is om te voet weer naar huis te gaan. Er ligt een pak sneeuw en ik geniet met volle teugen van de frisse lucht en de kerstsfeer die er heerst in de stadse straten. Spelend met de sneeuw glibber ik over de stoepen. Ondertussen gluur ik bij de huizen naar binnen waar men bij een kerstboom gezellig zit te eten. Het ziet er overal zo gezellig uit met al die lichtjes en lampjes. De sneeuw knerpt onder mijn voeten en alle geluiden dempen door de sneeuw die alweer begint op te vriezen.

Ik ben aangekomen bij de flat waar bij de ingang van het gebouw de sneeuw een vieze drap is geworden. Na het gebouw naar binnen te zijn gegaan begin ik met een vaart de eerste trappen naar boven te rennen. De laatste trappen doe ik wat rustiger, want ik zie er tegenop om weer thuis te komen. Mijn vader doet open en staat met zijn vinger voor de mond om te waarschuwen dat ik zachtjes moet doen, want mama slaapt. Binnen aangekomen is het op één schemerlampje na, donker en stil in de kamer. Geen kerstboom, geen lampjes, geen sfeermuziek of iets dergelijks, maar doodse stilte en een bijna donkere kamer. Ik krijg van mijn vader een boterhammetje en ik vind het eigenlijk wel goed dat ik naar bed moet. Na een blik in de slaapkamer bij mijn moeder te hebben geworpen, glip ik mijn eigen slaapkamertje binnen waar ik onder de wol kruip. Snel slapen maar, want morgen is het weer licht”.

Kerst werd bij ons niet gevierd. Ja tijdens de samenkomsten werd in die dagen gepredikt dat Jezus in Bethlehem is geboren, maar dat we nu het hele jaar door Kerstfeest behoren te vieren omdat Jezus in ons hart is geboren. De “wereld” viert niet het ware kerstfeest, maar maakt er een heidens feest van met kerstbomen en lichtjes. Wij moesten dankbaar zijn dat we bekeerd waren en dat Jezus en daarmee het licht in ons hart was geboren. Maar ja ….. ik had toch liever het heidens, licht en warm kerstfeest gevierd, dan een koude, donkere en sombere Kerst.

Volg en like mij